บทที่17หยูนเฉียว
บ๗ที่17หยูนเฉียว
“คุณชาย”บ่าวใช้ตกตะลึง“คุณชายทำไมทานเข้าไปง่ายดายขนาดนี้ยานี้หากมีพิษจะทำยังไง?”
“ข้าเชื่อใจแม่นางจูน”หยูนเฉียวยิ้มร่าให้กับจูนจิ่ว
จูนจิ่วช่วยชีวิตเขาไม่จำเป็นต้องวางยาอีกอีกอย่างเขาเชื่อใจจูนจิ่วนับตั้งแต่เขาลืมตาขึ้นมาจากอาการเจ็บปวดกำเริบสบกับดวงตาสดใสคู่นั้