บทที่23งานชมหิน
บ๗ที่23งานชมหิน
“หวั่นเอ๋อร์ทำไมยังไม่กลับมาเสียทีนะ”จูนไห่เทียนโกรธแค้นจนแทบจะกระอักออกมาเป็นเลือดเมื่อมองไปที่ร่างของจูนเชียนเชียนนอนอยู่บนเตียงไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากเอาแต่ร้องห่มร้องไห้ใบหน้าของเขาก็บูดเบี้ยว
พ่อบ้านรีบคลายตัวเข้ามา“นายท่านอย่าได้โมโห!อย่าได้โมโห!”
“หยุดโมโ