已经是第一章了
บทที่217 พรสวรรค์ยอดเยี่ยม
บทที่217 พรสวรรค์ยอดเยี่ยม
“เจ็ด เจ็ด ระดับเจ็ดสีม่วง”อึกๆอักๆ ละล่ำละลักอยู่ครึ่งค่อนวันกว่าจะเอ่ยจนครบประโยคว่าระดับเจ็ดสีม่วง หลังพูดจบประโยค ก็ทำเอาบุรุษอีกหลายคนในตำหนักขาอ่อนไปตามๆกัน
พวกเขาอึ้งตาค้าง ยืนบื้ออยู่เป็นนานก่อนจะหันมามองจูนจิ่วอย่างพร้อมเพรียงกัน สายตาร้อนแรงเหล่านั้น เหมือนจ
已经是最新一章了
加载中
