บทที่25พวกเราช่างมีวาสนาต่อกัน   1/    
已经是第一章了
บทที่25พวกเราช่างมีวาสนาต่อกัน
บ๗ที่25พวกเราช่างมีวาสนาต่อกัน ทองก้อนที่ทั้งใหญ่และหนักกระแทกเข้าให้กับจูนหวั่นเอ๋อร์จนเผลอตัวร้องออกมาอย่างสะดุ้งโหยงกระแทกโดนหน้าจนเบ้าตากลายเป็นสีแดงช้ำเมื่อเงยหน้ามองขึ้นก็ไม่เห็นเงาของจูนจิ่วอีกต่อไปจูนหวั่นเอ๋อร์กระทืบเท้าด้วยความโมโห เมื่อมองเห็นสายตาของจูนเหลยที่กำลังจดจ้องด้ว
已经是最新一章了
加载中