已经是第一章了
บทที่ 42 เป็นเพราะเจ้า
บ๗ที่ 42 เป็นเพราะเจ้า
จูนไห่เทียนเอาหูแนบประตูแอบฟังอยู่ตลอด รอให้ข้างนอกไม่มีเสียงอะไรแล้ว ขาทั้งสองข้างของเขาจึงค่อยอ่อนลง ล้มลงกับพื้น
จูนไห่เทียนกุมมือที่ถูกจูนจิ่วเหยียบกระดูกหัก เหงื่อที่หน้าผากไหลออกมาไม่หยุด เจ็บปวด เจ็บจนปวดหัวแทบระเบิด ปวดจนเขาอยากลงไปนอนดิ้นกับพื้น เวลานี้เ
已经是最新一章了
加载中
