已经是第一章了
บทที่230 พวกเจ้ามีตาหามีแววไม่
บทที่230 พวกเจ้ามีตาหามีแววไม่
พื้นที่ส่วนหนึ่งในตำหนักเป่าถังของสำนักเทียนอู่จง ชิงหยู่กำลังสะสางกิจการภายในสำนักที่เกือบจะกองเท่าภูเขาลูกเล็กๆบนโต๊ะที่อยู่ตรงหน้าอย่างเศร้าใจ ทันใดนั้นชิงหยู่ก็วางพู่กันเงยหน้าขึ้นมองผู้อาวุโสโจวเตี๋ย กะพริบตาปริบๆเอ่ยขึ้นยิ้มๆ “ท่านโจว วันนี้ก็พอแค่นี้เถอะ ให้ข้
已经是最新一章了
加载中
