บทที่225 บรรลุ
บทที่225 บรรลุ
“อาจารย์อา อาจารย์อาโปรดรอก่อน”หวางฉี่อ๋างวิ่งกระหืดกระหอบมา มือเขายังคงกำอยู่ที่แขนที่ยังคงบวมอยู่ เงยหน้ามองไปทางจูนจิ่วอย่างตื่นตะลึงว่า “อาจารย์อาท่านยังจะไปฝึกฝนที่น้ำตกหินอีกหรือ”
“มีปัญหาอะไรอย่างนั้นหรือ ”จูนจิ่วเงยหน้ามองเขาอย่างเฉยเมย เสี่ยวอู่นั่งอยู่ข้างเท้านาง ก็ทำหน้