บทที่ 17
คาลมิลไม่ได้สนใจบิดา ไม่นำพาว่าท่านจะโกรธตนมากเพียงใด นาทีนี้หัวสมองของเขามีแค่เพียงรสสวาทที่เมขลากำลังบำเรอให้เท่านั้น เขากู่ครางลั่น เรือนกายสั่นสะท้านเมื่อเมขลาเลื่อนริมฝีปากและลิ้นนุ่มมายังแก่นกายลำใหญ่แล้วระรัวลิ้นทั่วบริเวณจนเรือนกายของเขาแทบแตกออกเป็นเสี่ยงๆ กับไฟสวาทที่มีเมขลากำลังพร่ำสอนให้