บทที่ 22   1/    
已经是第一章了
บทที่ 22
คาลมิลลืมตาขึ้นในเช้าของวันถัดมาได้อย่างยากลำบาก เพราะรู้สึกปวดตุบๆ ทั่วศีรษะราวกับถูกใครเอาค้อนมาทุบก็ไม่ปาน และขณะลืมตาขึ้นนั้นก็วาดมือไปข้างกายด้วย หมายจะดึงร่างบางของเมขลามาสวมกอด แต่ก็ต้องพบแค่เพียงความว่างเปล่า จึงผุดลุกขึ้นนั่งพร้อมกับตะโกนเรียกหญิงที่ตนรัก “ฮันนี่...คุณอยู่ไหนครับ” ไม่
已经是最新一章了
加载中