บทที่ 31
บทที่ 13
หากนวินดาคิดว่าคาลมิลจะช่วยเหลือเธอ หญิงสาวก็คิดผิดแล้ว เพราะคาลมิลยืนกอดอกจ้องมองร่างบางที่ไถลตกไปตามสันเขาด้วยแววตาไร้ความรู้สึกและไม่คิดช่วยเหลือ รอให้หญิงสาวตั้งหลักจับยึดต้นชาไว้ได้ด้วยตัวเอง
“สนุกไหน เมขลา กินดินโคลนตั้งแต่เช้า”
คาลมิลตะโกนเยาะหยัน ยืนมองอยู่บนบ้านพร้อมกับหัวเร