ตอนที่ 57
เสี้ยวหน้างามรับแสงดูนวลเนียนดุจจันทร์บนฟ้าลงมามีตัวตนตรงหน้า ดุจลูกจันผลงามที่เคยเหลือบเร้นอยู่ในร่มใบบัดนี้กิ่งก้านไม้นั้นเป็นใจให้เขาเอื้อมเด็ดได้โดยง่าย จนเขาอยากเด็ดดมเสียเดี๋ยวนี้ อยากรู้ว่ามองยังงามขนาดนี้ ถ้าดอมดมจะหอมได้มากเท่าไร และก็มองเพลินจนคุณเตี่ยของหล่อนที่นั่งอยู่ไม่ไกลต้องกระแอมไอ