เพราะต้องเดินทางไปทำงานต่างประเทศ แต่เจ้าลูกสาวตัวแสบอย่าง ‘เจ้าเอ๋ย’ ดันก่อเรื่องจนขึ้นโรงพัก ด้วยความกังวลว่าลูกสาวจะก่อเรื่องอีก ทัณฑ์จึงพาเจ้าเอ๋ยไปฝากไว้กับ ‘คชา’ เพื่อนสนินที่เขารักและไว้ใจ“อยู่ที่นั่นก็อย่าดื้อให้มันมากนักล่ะ ขยัน ๆ เข้าไว้เจ้าของบ้านจะได้เอ็นดู”“คำก็ขยัน สองคำก็ขยัน ตกลงพ่อส่งเอ๋ยมาเป็นเบ๊รับใช้เหรอ”“ย้อนเก่งนักเดี๋ยวจะโดนใช่น้อย เคยได้ยินมั้ยสุภาษิตโบราณน่ะ ที่ว่าอยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ‘ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่นก็ยังดี’”เจ้าเอ๋ยยิ้มแววตาเป็นประกายระยับเมื่อนึกภาพ คชาเล่นควายปั้น “เพื่อนพ่ออายุป่านนี้แล้ว ยังจะเล่นวัวเล่นควายอีกเหรอ”“หุบปากไปเลยไอ้เอ๋ย! วอนแล้วมั้ยล่ะ ฉันเปรียบเทียบให้ฟังเว้ย ไม่ได้หมายถึงให้แกไปปั้นควายจริง ๆ”ไม่ก่อเรื่องก็ได้ ก่อรักเลยก็แล้วกัน...---“อากาศมันร้อนว่าจะมาอาบน้ำ คุณชาก็ร้อนเหรอถึงมาแช่น้ำเล่น เมาแล้วควรไปนอนนะ มาแช่น้ำเล่นเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก แล้วคุณมุกล่ะ ไปไหนแล้ว?” แม้จะถามเขาแต่เจ้าเอ๋ยก็ไม่ได้คำตอบแต่ที่แน่ ๆ คชามองเธอด้วยสายตาแบบแปลก ๆ และสภาพเขาในตอนนี้เรียกว่าดูไม่ได้เสียเลย เปียกไปทั้งตัว ผมเผ้ายุ่งเหยิงเปียกน้ำ เสื้อผ้าก็ไม่ถอดเล่นลงอ่างทั้งชุด“อยู่ให้ห่างฉันไว้ จะไปไหนก็ไปซะ”“อะไรของคุณ คนหวังดีต้องไล่กันด้วยเหรอ” เจ้าเอ๋ยทำหน้าง้ำแต่ก็ไม่ยอมไปไหนนอกจากเดินไปปิดน้ำ แล้วหยิบผ้าขนหนูมาส่งให้เขา “ขึ้นเถอะ น้ำเย็นเดี๋ยวปอดบวมพอดี”“ฉันขึ้นไม่ได้ ช่วยฉันด้วยสิ”“ช่วยอะไร?”“เออ...” ชายหนุ่มอ้ำอึ้ง“จะให้ช่วยอะไรก็พูดมาสิ”“ฉัน... ฉันอยากอึ๊บหญิง”“อะไรนะ?!” เจ้าเอ๋ยหน้าเหวอร้องเสียงหลง ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้จากคนที่เรียบร้อยอย่างเขา