“ไคล์...ฉันรักคุณค่ะ มายดาร์ลิ้ง” เสียงสาวสวยผมสีทองกระซิบบอกกับชายหนุ่มหน้าตาคมเข้มที่กำลังจูบและโอบกอดหล่อนเอาไว้ในวงแขนอย่างแนบแน่น จนร่างสองร่างแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่บนเตียงกว้างใหญ่ด้วยนัยน์ตาหวานซึ้ง “ขอบคุณที่รักผมครับเฮเลน” คีรีมันต์กระซิบบอกกับหญิงสาวในอ้อมกอดด้วยนัยน์ตาหวานซึ้ง พอๆ กับรอยยิ้มละลายใจชวนหลงใหล พลางเริ่มปลดกระดุมเสื้อของหญิงสาวออกทีละเม็ด โดยที่ริมฝีปากได้รูปสวยของเขายังคงคลอเคลียอยู่กับริมฝีปากอวบอิ่มของเจ้าหล่อนตลอดเวลา ทุกอย่างกำลังจะดำเนินไปตามทางที่ชายหนุ่มคิดว่ามันควรจะเป็น ถ้าหากว่าประตูห้องนอนของเขาจะไม่ถูกผลักเข้ามาโดยพลการ “ได้ข่าวว่าพี่ชายสุดที่รักป่วย น้องสาวสุดสวยก็เลยแวะมาเยี่ยม โอ๊ะ!” หญิงสาวร่างบางซึ่งก้าวผ่านประตูห้องเข้ามาพร้อมๆ กับเสียงใสอย่างร่าเริง มีอันต้องชะงักค้างคำพูดก่อนจะจบประโยค แล้วอุทานออกมาเบาๆ พลางเบิกตากว้างอย่างตกใจ เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของห้องกำลังอยู่บนเตียงกับหญิงสาวสวยในสภาพที่เสื้อผ้าไม่เรียบร้อยนัก คีรีมันต์ถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างขัดใจ ในขณะที่หญิงสาวสวยในอ้อมกอดของเขารีบตะปบเสื้อผ้ามาปกปิดร่างกายตนเองอย่างรวดเร็ว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ไอย์รายาญาติผู้น้องของเขาทำแบบนี้ ชายหนุ่มจึงหันขวับกลับมาทางประตูห้องนอนพลางส่งเสียงดุอีกฝ่ายอย่างหัวเสียว่า “ไอย์รายา พี่บอกกี่ครั้งแล้วว่า...” คีรีมันต์ชะงักค้างคำพูดทั้งหมดที่เตรียมจะต่อว่าญาติผู้น้องกลืนหายลงไปในลำคอทันที เมื่อหันมาเห็นเต็มตาว่าตรงประตูห้องนอนของเขาไม่ได้มีไอย์รายายืนอยู่ตามลำพัง เพราะทางด้านหลังญาติผู้น้องของเขายังมีร่างระหงของหญิงสาวสวยอีกคนยืนอยู่ด้วย และขณะนี้นัยน์ตาของเธอซึ่งจ้องมองมาที่เขากำลังฉายแววรังเกียจอย่างเห็นได้ชัด