ฟู่จิ่วหยุนทำลายทุกอย่างของถังหนิง,ทำให้ลูกวัยห้าเดือนของเธอ,ถูกพรากไปต่อหน้าต่อตา……เธอใจสลายดังเถ้าถ่าน,และตายอย่างอนาภในที่สุด,ให้เขาได้ลิ้มลองรสชาติของความเจ็บปวดที่กัดเซาะไปถึงกระดูก. หลายปีต่อมาพบกันอีกครั้ง-----เขามองเธอ,ด้วยดวงตาที่แดงก่ำ,ถังหนิงคุณยังมีชีวิตอยู่! ”ใครจะรู้,ะสายตาเธอมองเขาเหมือนคนแปลกหน้า,เธอจำเขาไม่ได้. ”คุณฟู่,โปรดรักษามารยาทด้วย