ภาพหญิงสาวรูปร่างระหง ใบหน้าเรียวสวยรูปไข่ ไว้ผมยาวผูกรวบเป็นหางม้า สวมเสื้อเชิ้ตเข้ารูปสีครีม พับแขนถึงข้อศอก ชายเสื้อสอดไว้ในกางเกงยีนขายาวสีน้ำตาลเข้ม แล้วคาดทับด้วยเข็มขัดหนังเส้นเล็กสีเดียวกับกางเกงอย่างเรียบร้อย ที่กำลังนั่งเล่าประวัติความเป็นมาของพระปฏิมาองค์ใหญ่สีทองสุกอร่ามไปทั้งองค์ให้นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติกลุ่มใหญ่ฟังด้วยภาษาอังกฤษอย่างคล่องแคล่ว พร้อมทั้งกราบไหว้องค์พระปฏิมาอย่างงดงามเป็นตัวอย่างให้กับกลุ่มนักท่องเที่ยว สร้างความชื่นชมเอ็นดูและประทับใจให้กับผู้คนที่อยู่ภายในบริเวณพระอุโบสถของวัดพนัญเชิงได้เป็นอันมาก หลังจากจัดดอกไม้ธูปเทียนให้ลูกทัวร์คนละชุดจนครบเรียบร้อยแล้ว ร่างระหงของหญิงสาวนามว่า “วิวาห์” ซึ่งเป็นไกด์นำเที่ยว ก็ถอยออกมานั่งพับเพียบรออยู่ข้างๆ คุณยายซึ่งนุ่งขาวห่มขาวนั่งร้อยมาลัยอยู่หลังพานดอกไม้ธูปเทียนและตู้บริจาคเงิน พลางคุยกันอย่างคุ้นเคย “ไม่ได้มาอยุธยาหลายเดือนเลยนะหนูวิว เที่ยวนี้นักท่องเที่ยวกลุ่มใหญ่เลย มาจากที่ไหนกันบ้างล่ะ” “กลุ่มนี้มาจากประเทศอังกฤษค่ะคุณยาย” วิวาห์ตอบ “ดีนะพวกนี้เค้าอยู่ตั้งไกล ยังอุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามทะเลมาเที่ยวถึงที่นี่ แต่เด็กๆ วัยรุ่นสมัยนี้ ไม่เห็นอยากจะ เข้าวัดเข้าวากันสักเท่าไหร่เลย” คุณยายพูดเปรยๆ ก่อนจะถามต่ออีก “คราวนี้จะอยู่อยุธยากี่วันล่ะหนูวิว” “ห้าวันค่ะคุณยาย หนูจะให้ลูกทัวร์รอชมการแสดงแสง สี เสียง ที่วัดไชยวัฒนารามด้วยค่ะ” “อืม เห็นปีนี้เค้าออกข่าวว่าจะจัดกันใหญ่โตนี่นะ พวกฝรั่งคงจะชอบล่ะ” หญิงสาวนั่งคุยกับหญิงชราได้อีกเพียงครู่เดียวก็ต้องเอ่ยปากขอตัว เมื่อเห็นว่าลูกทัวร์ของเธอกราบไหว้องค์พระปฏิมาเรียบร้อยแล้วและกำลังหันไปสนใจกับเซียมซี วิวาห์เข้าไปอธิบายถึงวิธีการเสี่ยงเซียมซี พร้อมทั้งเสี่ยงเซียมซีให้ลูกทัวร์ดู หญิงสาวเสี่ยงเซียมซีได้หมายเลขสิบห้า เมื่อรับใบคำทำนายมาแล้ววิวาห์ก็พับสอดเก็บไว้ในกระเป๋าเป้สะพายใบเล็กโดยไม่ทันได้อ่าน เนื่องจากบรรดาลูกทัวร์ของเธอซึ่งพากันเสี่ยงเซียมซีแล้ว ต่างก็นำใบคำทำนายมาให้วิวาห์แปลเป็นภาษาอังกฤษให้ฟัง แล้วหญิงสาวก็ลืมนึกถึงเซียมซีใบนั้นไปเลยจนกระทั่งเดินทางกลับกรุงเทพฯ