รถมินิคูเปอร์สีส้มแสบตาแล่นปราดเข้าไปจอดที่หน้าร้านขายดอกไม้ร้านหนึ่ง ชายหนุ่มร่างสูงในชุดสูทสีน้ำตาลเข้ม ซึ่งเป็นชุดยูนิฟอร์มของคามิลล่า ยูนิเวอร์ซิตี้ เปิดประตูรถก้าวลงมา เขามีใบหน้าหล่อเหลามาก จมูกโด่งเป็นสัน คิ้วเข้ม นัยน์ตาสีน้ำตาลคมหวาน มีแววขี้เล่นและริมฝีปากได้รูปแย้มยิ้มอยู่เสมอ เขาไว้ผมยาวระต้นคอทำไฮไลท์ผมสีทอง สวมตุ้มหูสีเงินรูปหัวใจที่ติ่งหูด้านขวาชายหนุ่มโปรยยิ้มหวานให้กับบรรดาสาวๆ ที่เดินผ่านไปผ่านมาและกำลังพากันมองเขาตาค้าง ก่อนหัวเราะเบาๆ แล้วเดินเอาสองมือล้วงกระเป๋ากางเกงก้าวตรงเข้าไปในร้านดอกไม้ กรุ๊งกริ๊งๆ “สวัสดีค่ะ รวีรินฟลาวเวอร์ยินดีต้อนรับค่ะ มีอะ...ว้าย! หล่อจังเลย เอ๊ย! ขอโทษค่ะ มีอะไรให้ร้านเรารับใช้บ้างคะ” พนักงานสาวของร้านดอกไม้วัยสามสิบต้นๆ มองชายหนุ่มรูปหล่อตาค้าง จนพูดผิดพูดถูกไปหมด “สวัสดีครับ ผมจะมาสั่งดอกไม้ครับพี่สาว” ชายหนุ่มรูปหล่อตอบพร้อมทั้งยิ้มหวานโปรยเสน่ห์ให้หญิงสาวรุ่นพี่ใจละลายอีกรอบ “เอ่อ จะสั่งดอกไม้เหรอคะถ้างั้นเชิญด้านในเลยค่ะ” พนักงานสาวของร้านพูดพร้อมทั้งเดินนำชายหนุ่มเข้าไปด้านในสุดของร้าน ซึ่งมีหญิงสาวใหญ่วัยกลางคนท่าทางใจดียืนยิ้มอยู่ที่เคาเตอร์ “คุณวรรณคะ คุณลูกค้ารูปหล่อจะมาสั่งดอกไม้ค่ะ” พนักงานสาวบอกกับหญิงสาวใหญ่ซึ่งพยักหน้ารับ และหันมาถามลูกค้าหนุ่มรูปหล่อยิ้มๆ ว่า “สวัสดีค่ะ จะสั่งดอกไม้อะไรดีคะ แล้วจะให้จัดเป็นแจกันหรือจัดเป็นช่อดีคะ” “สวัสดีครับ ผมจะสั่งกุหลาบสีแดงจัดเป็นช่อใหญ่ๆ ครับ” หนุ่มหล่อตอบ “กุลาบสีแดงจัดเป็นช่อใหญ่นะคะ” หญิงสาวใหญ่ทวนคำพลางจดรายการลงบนใบสั่งสินค้า “แล้วจะรับไปวันนี้เลยมั้ยคะ” “ไม่ครับ ผมใช้พรุ่งนี้ครับ” “อ๋อ รับพรุ่งนี้นะคะ” “คุณน้าเป็นเจ้าของร้านเหรอครับ” ชายหนุ่มรูปหล่อถามขึ้น หญิงสาวใหญ่ยิ้มก่อนตอบ “ค่ะ น้าเป็นเจ้าของร้านเอง มีอะไรรึเปล่าคะ” “จัดร้านน่ารักมากเลยนะครับ” “อ๋อ ขอบคุณมากค่ะที่ชม” “ชื่อร้านก็เพราะนะครับ” “เป็นชื่อของลูกสาวน่ะค่ะ พอดีตอนเปิดร้านใหม่ๆ นึกชื่ออะไรไม่ออกก็เลยเอาชื่อของลูกสาวมาตั้งเป็นชื่อร้านซะเลย” หญิงสาวใหญ่ตอบยิ้มๆ “ลูกสาวของคุณน้าต้องสวยแน่ๆ เลยครับ ขนาดคุณน้ายังสวยอยู่เลย” “ขอบคุณค่ะ หนุ่มหล่อนี่ปากหวานจังนะคะ แหม ถ้าน้ายังสาวอยู่สงสัยจะตกหลุมรักคุณแล้วล่ะค่ะ ขอทวนรายการสั่งซื้อก่อนนะคะ คุณจะสั่งกุหลาบแดงช่อใหญ่หนึ่งช่อนะคะ” “ไม่ใช่หนึ่งช่อครับ ผมจะสั่งสิบช่อ” “ฮะ! อะ...อะไรนะคะ คุณบอกว่าจะสั่งกุหลาบแดงช่อใหญ่สิบช่อเหรอคะ” หญิงสาวใหญ่ถามอย่างตกใจ ชายหนุ่มรูปหล่อพยักหน้ายิ้มๆ และตอบว่า “ใช่ครับ ผมสั่งทั้งหมดสิบช่อ ทางร้านมีบริการส่งให้ด้วยใช่มั้ยครับ” “เอ่อ...ค่ะ คุณจะให้ไปส่งที่ไหนล่ะคะ” “ส่งตามรายชื่อแล้วก็ที่อยู่นี่เลยนะครับ แล้วก็ช่วยแนบนามบัตรของผมไปกับกุหลาบทุกช่อด้วยนะครับ” ชายหนุ่มหล่อตอบพลางวางกระดาษที่จดรายชื่อและที่อยู่สำหรับส่งดอกไม้ให้เจ้าของร้าน พร้อมทั้งวางนามบัตรอีกสิบใบลงมาด้วย “ได้ค่ะ พรุ่งนี้ทางร้านเราจะจัดส่งให้เรียบร้อยไม่เกินเก้าโมงเช้าเลยนะคะ” “ค่าดอกไม้ทั้งหมดเท่าไหร่ครับคุณน้า” “สิบช่อ ทั้งหมดก็ห้าพันแปดค่ะ” “ถ้างั้นผมให้หกพันเลยครับ สำหรับค่าบริการส่งให้ด้วย” ชายหนุ่มรูปหล่อพูดพร้อมทั้งวางธนบัตรฉบับพันลงบนเคาเตอร์หกไป “ค่าบริการส่งไม่ต้องหรอกค่ะ เพราะทางร้านเราบริการส่งให้ลูกค้าอยู่แล้วค่ะ” “ไม่เป็นไรครับ ช่วงนี้น้ำมันแพงคุณน้ารับไว้เถอะครับ” “ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ” “ครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ” “ค่ะ สวัสดีค่ะ” “สวัสดีครับ” เมื่อพูดจบหนุ่มหล่อก็หมุนตัวกลับแล้วก้าวออกไปจากร้านทันที หญิงสาวใหญ่เจ้าของร้านดอกไม้ก้มลงมองดูกระดาษที่จดรายชื่อและที่อยู่สำหรับส่งดอกไม้ที่ชายหนุ่มรูปหล่อวางเอาไว้ให้ แล้วก็ถึงกับส่ายหน้ายิ้มๆ ก่อนจะพูดว่า “เจ้าชู้จริงๆ เลย ส่งกุหลาบสีแดงให้ผู้หญิงสิบคนพร้อมๆ กันในวันเดียวกัน แถมยังอยู่กันคนละทิศละทางอีกต่างหาก ไหนดูสิว่าหนุ่มหล่อจอมเจ้าชู้ชื่อว่าอะไร” หญิงสาวใหญ่หยิบนามบัตรที่ชายหนุ่มรูปหล่อวางเอาไว้ขึ้นมาดู “ชื่ออนรรฆ วัชรวิทย์ ชื่อเล่นไอเฟลงั้นเหรอ”